Creamos con Carlos Casares

 Estes traballos están feitos na nosa aula a partires do libro de Carlos Casares " A galiña azul". O conto ten o comezo do texto " A galiña azul". Foi escollido polos nenos/as da nosa clase para representarnos a todos. O poema a partires de palabras sacadas do mesmo e dunha actividade proposta polo Seminario de Dinamización Lingüística de Galán- Arteixo. Está elaborado entre todo o alumnado. 

A galiña azul

  Estos días anda o pobo un pouco. Acórdaste dun rapaz que se chama Lorenzo e que estaba sempre na compañía dun can de rabo zuro?. Pois Lorenzo ten unha galiña azul con cinco plumas vermellas na á dereita. É unha galiña moi bonita e  moi rara. Pon ovos de colores. Xa puxo dous amarelos, un rosa e tres verdemar. Ademais non di cacaracá como as outras galiñas, senón que di cocorocó. E isto ten preocupadas ás autoridades.

  Tan preocupadas as ten que... un día, colleron os ovos e, un por un, fóronos rompendo. Cando romperon o ovo rosa, recordoulles as flores da primavera. Romperon os ovos amarelos e obtiveron... un raio de sol! Si, oíches ben, un raio de sol! As autoridades non daban creto ao que vían. Máis tarde, abriron os últimos ovos, nos que había palabras riseiras que lles fixeron cóxegas na barriga.

  - É imposible!

  - Un milagre!

  Logo, quitáronlle á galiña unha pluma vermella. Ao principio, non pasou nada extraño, pero, pola noite, a galiña fíxose máis pequena. Ao día seguinte, quitáronlle outra, e outra, e ao cabo de cinco días, a galiña desapareceu.

  - E a galiña, onde está?

  Pasados uns 50 anos, no Colexio da Sagrada Familia, unha nena estaba escribindo un poema. De repente, viu unha diminuta galiña xogando á mariola enriba das letras. Ela quería recordar que era o día no que se facía unha homenaxe a nosa lingua. O día das Letras... das Letras Galegas!

  Conto escrito por Ariadna Rodríguez 4º A

                                                                      O lobo do pobo

            Hai un humilde pobo,

            onde vive un feroz lobo.

            Non fai nada o seu alcalde,

            todos pensan que está de balde.

            Daquela, o lobo comeu unha galiña

            que comprara a súa sobriña.

            O lobo non deixou nin as plumas

            e marchou facendo sumas.

            O alcalde frunciu o entrecello

            e enfadou a todo o Concello.

                                                                                                        Poema escrito pola clase de 4º A